O prawie do normalności i diecie.

 Kiedyś , a było to dawno temu, byłam prosta jak budowa cepa. Czy to samo dotyczyło też norm- nie wiem, bo moja pamięć i niepamięć (w tym duchowa) nie sięga tak daleko. W każdym razie, w związku z osobistym rozwojem wyobraźni, mam nadzieję , że niechorobliwym, postanowiłam powrócić np.do dekalogu i jego 10 przykazań by przyjrzeć się sobie i światu przez ten pryzmat ,z powodu umiejscowienia ( w chrześcijańskiej strefie wpływów). 

Zadałam sobie znowu pytanie: w jakim stopniu  wspomniany Dekalog mógłby  być wyznacznikiem normalności dla mnie czy innego  człowieka. Nie omieszkałam oczywiście, tym razem dla utrudnienia , dodać do tego podział  na :

a. jak jest realizowany w myślach 

b. jak jest realizowany w mowie

c. jak jest realizowany w uczynkach 

To samo może zresztą dotyczyć każdego innego zbioru praw/ zasad/ reguł , o ile się czymś takim w ogóle w życiu kierujemy. 

Kiedyś było to prawo zwyczajowe * ( było prawem niepisanym przekazywanym ustnie z pokolenia na pokolenie).

I bez względu na to, czy mamy coś narzuconego odgórnie, czy jest to prawo zwyczajowe, od każdego z nas indywidualnie zależy w jakim stopniu coś ma w naszym życiu rację bytu lub czy jej nie ma.   Stosujemy się do czegoś lub nie, w zależności od wyznawanych wartości i  posiadanych możliwości działania . Zwykle tak jest, że dane zasady/ reguły/ prawo przyjmujemy za swoje i identyfikujemy się, gdy są w zgodzie z:

1. wyznawanymi przez nas wartościami wewnętrznymi( etyczno-moralno- duchowymi)

2. interesem ( w szerokim znaczeniu tego słowa)

3. inna możliwość ?

Tak więc, w zależności od tego czym w danym momencie się  kierujemy ( 1/2/3) albo stosujemy się do jakiś norm/ praw itp., albo je olewamy. I dotyczy to wcześniej wymienionych poziomów życiowej rzeczywistości ( a/b/c). 

 Wszelkie wydarzenia zewnętrzne , na które nie mamy indywidualnie wpływu, a burzące naszą normalność tj. np. państwową/ partyjną/ grupową/ indywidualną/ rodzinną / unijną  strefę komfortu ( psycho-fizycznego) będziemy uważać za odbicie od normy. 

Patrząc przez taki pryzmat można śmiało stwierdzić, że cały świat oszalał. Łącznie z nami, bo przecież w nim uczestniczymy będąc dla najbliższego otoczenia oazą spokoju skąd czerpie się poczucie bezpieczeństwa, albo przyczyną i źródłem nieustannych skoków ciśnienia, prowadzących do udaru czy innego zawału państwa/ układu. 

A że jak wiadomo, właściwa dieta jest źródłem zdrowia i ma wpływ na gospodarkę hormonalną , więc w obliczu istniejącego stanu zapalnego  w organie zwanym Europą  ( jest agresor - są przeciwciała/ przeciw-działa ) trzeba liczyć się z możliwością jej wprowadzenia . W jakim stopniu będzie to miało/ ma wpływ na naszą normalność, niech sobie każdy sam odpowie. 

 Najmniej  ucierpią ci, którzy od lat są na właściwej diecie bez zgubnych powiązań (lub/i stosunkowo daleko), a najwięcej ci, którzy nie wiedzą z czym to się je= wiąże. To ci, którzy przeważnie mieli wszystko podane na tacy. Od lat i pod nos. Bez włożenia ze swojej strony większego wysiłku.

* https://pl.wikipedia.org/wiki/Prawo_zwyczajowe

Prawo zwyczajowe – normy prawne trwale i jednolicie wykonywane w przekonaniu, że są obowiązującym prawem. Prawo zwyczajowe nie pochodzi od żadnej instytucji, lecz zostaje wykształcone przez społeczeństwo w toku historii. Zwłaszcza w czasach najdawniejszych, było prawem niepisanym przekazywanym ustnie z pokolenia na pokolenie. Z czasem normy były utrwalane w formie pisemnej (np. dokumenty stwierdzające dojście do skutku czynności prawnej, przywileje, wyroki sądowe). Normy prawa zwyczajowego odegrały szczególną rolę w rozwoju prawa międzynarodowego. Prawo zwyczajowe z reguły przechodzi proces kodyfikacji (lub inkorporacji).