Z życia wzięta cz.3. Problemy z inspiracją.

 To straszne... czekam na to drgnienie emocji, coby ruszyć z kolejnym tematem jak koń pod górę, a tu nic. Powodzie w Europie mnie nie ruszyły, o tyle o ile.Bo przecież lubię wodę, więc mam ją wreszcie zgoła na wyciągnięcie ręki i do tego bez zagrożenia, że mnie zaleje. 

Dziś wyjątkowo, od samego rana czyhałam na temat, który  pozwoli zabłysnąć na firmamencie blogosfery, a tu nic. Kolejne prognozy pogody pana Kreta na Polsacie przeszły bez echa, potem szybkie porównanie czy w TVN patrzą równie meteorologicznie . A tu co? Aaa zakwitły ziemniaki . I do tego w Lęborku. Reklamuje je znany pogodynek-geograf z wykształcenia ( o ile dobrze pamiętam). Obok niego rozłożone skrzyneczki pełne smacznych bulw, a za plecami towarzystwo trzymające "kubełki" z frytkami od nietuska Donalda. Zabrakło mi w tym całym ujęciu przedprognozowym oficjalnego komunikatu  ze strony "pyszne .pl" . 

Oblizałam się na myśl o ziemniaczkach z mizerią i zsiadłym mlekiem, popatrzyłam z bólem na ogórka chłodzącego się w lodówce i z niesmakiem wyciągnęłam wczorajszy rosół. Nie, pomidorowej z niego nie będzie. Przecież dwa dni pod rząd to samo, to nie monotonia. To doszukiwanie się nowego smaku po dobowym  leżakowaniu (zwykle w lodówce), zwane przegryzaniem..Na szczęście dzień dzisiaj chłodniejszy, więc i rosół nie będzie wymagał by się do niego rozebrać. Na szczęście zdjęcia z tego nie będzie, a co najwyżej mogę pokusić się o zrobienie fotki składanego leżaka/fotela , nazwanego przeze mnie"bujaj się sam".  Na szczęście leżakowanie poza lodówką nie powinno mi zaszkodzić. No i tak przy okazji jest duża szansa, że też się przegryzę...